Το τσάι του βουνού που ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών φυτών και το γένος Σιδηρίτις (sideritis sp.), εμπεριέχει τρεις φυτοχηµικές οµάδες με έντονη βιοχημική δράση: φλαβονοειδή, διτερπένια και συγκεκριμένα πτητικά συστατικά. Οι ουσίες αυτές ευθύνονται τόσο για την αντιφλεγμονώδη δράση σε οξεία φάση φλεγμονής που παρουσιάζει το τσάι του βουνού, όσο και για τις αντιοξειδωτικές του ιδιότητες. Μελέτες, υποδεικνύουν προληπτικά οφέλη που προκύπτουν από το τσάι του βουνού έναντι του ενδεχομένου εμφάνισης καταρράκτη (Tomas –Barberan et al 1986), θρόμβων (Villar et al 1985) και υπέρτασης (Paya et al 1985). Ανέκαθεν το θεωρούσαν πανάκεια για τα κρυολογήματα και τις παθήσεις του αναπνευστικού. Και πραγματικά είναι από τα πιο διαδεδομένα και αγαπημένα ροφήματα στη χώρα μας. Συναντάται σε αρκετά τοπικά είδη, όπως το τσάι του Παρνασσού, της Πελοποννήσου, του Αγίου Όρους και του Αιγαίου. Είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, διτερπένια και μας προσφέρει αντιφλεγμονώδη και αντιοξειδωτική προστασία. Είναι ακόμη διουρητικό και αποτοξινωτικό. Σε αντίθεση με το κλασικό τσάι την αγαπημένη συνήθεια των Άγγλων, με το οποίο δεν έχει καμία σχέση, το τσάι του βουνού δεν έχει διεγερτική δράση, οπότε μπορούμε να το καταναλώσουμε και το βράδυ. Αφέψημα: Ρίχνετε ένα κουταλάκι φύλλα του φυτού σε ένα φλιτζάνι νερό. Βράζετε για δύο λεπτά, σουρώνετε και πίνετε 2 έως 3 φλιτζάνια την ημέρα.